Ik wilde juist van alles
doen op dit moment
aan je blik zie ik dat jij
die prioriteiten niet erkent
Je springt op m’n schoot
klimt tegen m’n schouder aan
je motor begint te snorren
met mijn plannen is het gedaan
Vooruit dan, ik omarm je
m’n wang tegen je vacht
voel nu pas hoe mijn buik
op een diepe ademhaling wacht
Ik zak onderuit op de stoel
vertraag en mijmer wat
geef me over aan jou
mijn anti-stress kat
(oktober 2023)
Als geen bij hier meer
bloemen en vruchten komt bestuiven
als de vogels liever
een paar landen opschuiven
Als geen gewas hier meer
uit de grond wil groeien
het domino-effect
diersoorten blijft uitroeien
Als we eindeloos worden getergd
door droogte of regenval
klimaatvluchtelingen zich melden
in een duizelingwekkend aantal
Als een fatsoenlijk loon of goede zorg
volledig op de achtergrond raken
omdat de aarde ons wegvaagt
nu we onze plicht verzaken
Dan mag je vloeken en bidden
je mag huilen en angst zweten
maar NOOIT mag je zeggen:
we hebben het niet geweten
(1 april 2023)
– Het kabinet zet het stikstofbeleid op pauze… Luchtvaartmaatschappijen klagen de staat aan voor het verminderen van het aantal vluchten… Als het niet zo triest en kortzichtig was, zou je denken dat het 1 april grappen waren… –
– Dit gedicht werd op 1 april 2023 gedeeld op de Facebookpagina van Groen Links Hoogeveen –
Het was misschien geen
familielid of vriend
maar voelde als
gesneden uit hetzelfde hout
gelukkig was het geen mens
zeggen ze dan
zodat je de rouw
maar voor je houdt.
Sommige mensen
zullen nooit begrijpen
hoe mens en dier
elkaars leven opwaarderen
en dat, als het gaat
om liefde, aandacht en trouw
velen nog wel wat
van dieren kunnen leren.
(september 2022)
– Ter gelegenheid van Dierendag –
Er was eens een zwaan
die ging met pensioen
een nieuwe start in Parijs
daar was het haar om te doen.
Ze had haar levenspartner verloren
alleen zijn was niets voor haar
daar in de stad van de liefde
hoopte ze op een weduwnaar.
Ze vloog, wandelde en liep
op haar gemak door ‘t land
poetste onderwijl haar veren
speurend naar vuil en zand.
Tot op een dag een automobilist
een appje beantwoorden moest
hij zeilde langzaam naar het midden
de tegenligger toeterde woest.
Ze weken beide uit
gingen rakelings langs elkaar
ze belandden in sloot en berm
kregen een file voor mekaar.
Een nieuwsbericht meldde al snel
het oponthoud dat was ontstaan
gelukkig waren er geen slachtoffers
slechts een dode zwaan.
Alleen de wind huilde om het leed
besloot flink uit te razen
poogde een wolk van glanzende veren
nog naar Parijs te blazen.
(januari 2022)
Het is meestal wel duidelijk
wie de baas is en wie niet
mevrouw kat doet onderdanig
meneer zingt dan maar het hoogste lied.
Denk erom, zegt meneer kat
ik lik jouw hoofd, jij niet dat van mij!
en niet zo aan me plakken graag
maar mevrouw houdt juist van dichtbij.
Meneer doet dan wel zo stoer
maar weet hoe eenzaam hij eerst was
met haar erbij kreeg zijn eten smaak
raakte hij eindelijk in z’n sas.
Af en toe verandert mevrouw
waarachtig in een fel secreet
reageert zich bij spanning af
grijpt bange meneer bij z’n kladden beet.
Op zijn beurt is hij mevrouw soms zat
stort zich vol frustratie op haar
irritatie vervliegt met wat plukken haar, en zie
meneer en mevrouw weer gezellig naast elkaar.
(december 2020)
– Ik moet vaak lachen om onze katten. Om hun gekke buien, bijzondere slaapplekjes en slaaphoudingen of om de verwachtingsvolle en niet te missen hints die ze geven als ze aandacht of eten willen. En ook om de manier waarop ze met elkaar omgaan. Ze zeggen geen woord in mensentaal, maar hun blikken, gesnuffel, houding en geluiden zeggen soms minstens zoveel. Over het algemeen kunnen ze gelukkig prima met elkaar overweg. Ook kun je vaak een heldere rolverdeling ontwaren waarin ze zich beide goed lijken te voelen. Maar af en toe knettert het even of zijn de rollen opeens omgedraaid. Over dat alles gaat dit gedichtje 😉 –
Meneer en mevrouw kat, juni 2020.
Ik weet het, lieve kleine dame
je hormonen zingen een heftig lied
je terughoudendheid is verdwenen
zodat jij je zonder gêne aanbiedt.
Maar geloof me, het stikt hier
van de katers met je-weet-wel van naam
dus toe, wees lief en verplaats je nachtelijke lokroep
naar een tippelzone ver van mijn slaapkamerraam.
(februari 2019)
Lief ondeugend huisdier
je bent een klein wonder.
Als het aan mij ligt
leef ik nooit meer zonder.
Je trouwe, blije aandacht
je gekte op z’n tijd
je intens tevreden dutjes
je gezellige aanwezigheid.
De wereld is mooier
omdat jij erin bestaat.
Alsof de thermostaat van m’n humeur
door jou een graadje hoger staat.
(november 2018)
Eten! is hun woordeloze eis
bij m’n eerste stap beneden.
Geruisloos, aanhoudend drentelen ze
langs m’n duffe lijf en leden.
Lang wachten levert een buiteling
ik schrik me een hoedje!
In de ochtend zit een ongeluk soms
in een klein voetje…
(19-10-2017)
Niemendalletjes 