Als ik dan langs huizen loop
en mensen bij de kachel
heerlijk en verstild
een krantje zie lezen
dan kan ik verlangen
naar die rust
van benen omhoog
traagheid in je hele wezen.
Als ik dan binnen zit
in m’n luie modus
me overgeef aan lummelen
van bezigheid bevrijd
dan kan ik verlangen
naar activiteit
voelen hoe je lichaam
in de frisse lucht gedijt.
(maart 2023)
Ik heb zomaar zin in huppelen
vandaag voel ik me jong
ik geloof zelfs dat ik net op straat
hardop een liedje zong.
Misschien komt het door de zon
is de vitamine D weer aangevuld
of omdat ik in jouw ogen keek
de pretlichtjes nauwelijks verhuld.
Ik fiets als een veertje
met een lach en dansend haar
vandaag voel ik me zomaar
voor even weer tien jaar.
(2018/2019)
De tennisser stuitert de bal
hij gooit hem op en… knal!
Zijn voeten martelen de baan
als hij piepend voor het net stil blijft staan.
Dan zet hij met een grote winnende maai
het publiek aan tot een hels lawaai.
De scheidsrechter komt er nog nauwelijks tussendoor
game, set en match voor…
De verliezer voelt zich half gaar
hij krijgt nog een klopje op z’n rug van de winnaar.
De mensen gillen zich ziek
als het T-shirt van de winnaar met een suis terecht komt in het publiek.
(geschreven tussen 1990-1994)
-Dit is, voor zover ik me nu kan herinneren, het eerste gedicht dat ik schreef. Voor het vak Nederlands op de havo kregen we de opdracht om een gedicht over ‘geluid’ te schrijven. Ik was in die tijd nogal fan van tennis. Samen met m’n broer keek ik graag naar tenniswedstrijden op tv. Ook speelden we veel tennis met buurkinderen op het pleintje of de parkeerplaats in onze straat. Ik vond het gedichtje laatst terug tijdens het opruimen van de zolder. Te leuk om niet te plaatsen 😊-
Niemendalletjes 