Het is meestal wel duidelijk
wie de baas is en wie niet
mevrouw kat doet onderdanig
meneer zingt dan maar het hoogste lied.
Denk erom, zegt meneer kat
ik lik jouw hoofd, jij niet dat van mij!
en niet zo aan me plakken graag
maar mevrouw houdt juist van dichtbij.
Meneer doet dan wel zo stoer
maar weet hoe eenzaam hij eerst was
met haar erbij kreeg zijn eten smaak
raakte hij eindelijk in z’n sas.
Af en toe verandert mevrouw
waarachtig in een fel secreet
reageert zich bij spanning af
grijpt bange meneer bij z’n kladden beet.
Op zijn beurt is hij mevrouw soms zat
stort zich vol frustratie op haar
irritatie vervliegt met wat plukken haar, en zie
meneer en mevrouw weer gezellig naast elkaar.
(december 2020)
– Ik moet vaak lachen om onze katten. Om hun gekke buien, bijzondere slaapplekjes en slaaphoudingen of om de verwachtingsvolle en niet te missen hints die ze geven als ze aandacht of eten willen. En ook om de manier waarop ze met elkaar omgaan. Ze zeggen geen woord in mensentaal, maar hun blikken, gesnuffel, houding en geluiden zeggen soms minstens zoveel. Over het algemeen kunnen ze gelukkig prima met elkaar overweg. Ook kun je vaak een heldere rolverdeling ontwaren waarin ze zich beide goed lijken te voelen. Maar af en toe knettert het even of zijn de rollen opeens omgedraaid. Over dat alles gaat dit gedichtje 😉 –
Meneer en mevrouw kat, juni 2020.
Niemendalletjes 