Bijna dagelijks
fietsen we elkaar voorbij
jij met jouw kind
ik met dat van mij
Jouw blik altijd
stuurs vooruit gericht
jouw gezicht nooit
met een glimlach verlicht
Wat is er op tegen
een groet tot elkaar te richten
de waan van de dag
met vriendelijkheid te verlichten
Tevergeefs speur ik
in je vacuüm naar tekenen
je straalt uit dat ik
nergens op hoef te rekenen
Nog steeds blijf ik hopen
dat je me eens aankijken zou
mijn lach zou dan zeggen
ik (h)(er)ken jou!
(mei 2023)
Als ik dan langs huizen loop
en mensen bij de kachel
heerlijk en verstild
een krantje zie lezen
dan kan ik verlangen
naar die rust
van benen omhoog
traagheid in je hele wezen.
Als ik dan binnen zit
in m’n luie modus
me overgeef aan lummelen
van bezigheid bevrijd
dan kan ik verlangen
naar activiteit
voelen hoe je lichaam
in de frisse lucht gedijt.
(maart 2023)
Als geen bij hier meer
bloemen en vruchten komt bestuiven
als de vogels liever
een paar landen opschuiven
Als geen gewas hier meer
uit de grond wil groeien
het domino-effect
diersoorten blijft uitroeien
Als we eindeloos worden getergd
door droogte of regenval
klimaatvluchtelingen zich melden
in een duizelingwekkend aantal
Als een fatsoenlijk loon of goede zorg
volledig op de achtergrond raken
omdat de aarde ons wegvaagt
nu we onze plicht verzaken
Dan mag je vloeken en bidden
je mag huilen en angst zweten
maar NOOIT mag je zeggen:
we hebben het niet geweten
(1 april 2023)
– Het kabinet zet het stikstofbeleid op pauze… Luchtvaartmaatschappijen klagen de staat aan voor het verminderen van het aantal vluchten… Als het niet zo triest en kortzichtig was, zou je denken dat het 1 april grappen waren… –
– Dit gedicht werd op 1 april 2023 gedeeld op de Facebookpagina van Groen Links Hoogeveen –
er schuilt een stukje leegte
in een ieder van ons
sommigen willen het vermijden
door altijd bezig te blijven
anderen willen het begrijpen
luisteren mindful naar hun lijven
soms is het goed te verdragen
maakt het begripvol en bescheiden
beter in staat te verplaatsen
in andermans lijden
soms laat het ander leed
nog een toontje hoger zingen
doet het smachten naar verandering
naar onderbuikbeslissingen
echt weggaan doet het nooit
het lijkt erbij te horen
ook al is dat niet
wat mensen willen horen
er schuilt een stukje leegte
in een ieder van ons
(maart 2023)
Haar discretie als je
je hart bij haar uitstort
Het plezier in hun ogen waarmee
hun drukke kleuter aangekeken wordt
Haar lef om in zware tijden
slechte gewoontes overboord te gooien
Zijn goede moed nu hij het leven
in z’n eentje moet rooien
Hoe zij oog voor een ander hielden
tijdens tegenslag en pijn
Haar onvermoeibare zorg
24/7 er voor iemand zijn
Haar zelfspot en humor
over blunders en fouten
Zijn pure kijk, ook als het schuurt
krijg je ongezouten
Haar gebrek aan geklaag over geld
terwijl een rijke zeurt om z’n poen
Hun inzet om alles altijd
zo goed mogelijk te doen
Zijn leuke gesprekken op verjaardagen
met wie er ook maar naast hem zit
Haar luisterend oor bij details
waarmee ik in m’n maag zit
Ik hoef niet ver te zoeken
naar inspiratie voor het leven
Familie en vrienden blijven me
goede voorbeelden geven
(maart 2023)
Een likje verf over de kozijnen
zomaar een kus voor je geliefde
tijd maken voor een vriendin
die wat aandacht bliefde.
Alles op pauze voor het kind
dat z’n hart moet uitstorten
je huis een beetje netjes houden
tijd met familie nooit bekorten.
Wacht niet tot de dag
dat schade onherstelbaar is
wat je hebt moet je onderhouden
anders grijp je mis.
(februari 2021/2023)
Genoeg cola en sapjes
en misschien nog wat pils
lopend langs de schappen
koop ik voor ieder wat wils.
Nog een extra halve vlaai
of laat ik me dan gaan
ik hamster door de winkel
neem slalommend ruim baan.
Natuurlijk nootjes en chips
hapjes ben ik nog vergeten
o kijk, iets nieuws in het schap
verandering van spijs doet eten!
Salades kun je werkelijk
op en bij van alles eten
wat extra stokbrood dan maar
en toostjes niet te vergeten.
Pindarotsjes had ik al
maar de jeugd wil ook wat
koop ik ook nog m&m’s
die is toch niemand ooit zat.
Na de verjaardag…
goh, wat een verrassing
koelkast en kasten propvol
nog minstens twee weken
eten we onze buiken bol…
(februari 2023)
Aan of uit, dat was alles wat je vroeger
met de eerste apparaten kon
bedoeld om het leven makkelijker te maken
zowel producent als klant won.
Nu moet je handleidingen uitpluizen,
updaten, upgraden, beveiligen, wachtwoorden beheren, een cursus volgen…
de digitale zweep knalt
eenvoud lijkt te zijn verzwolgen.
Wie z’n best niet doet de brij te blijven bevatten
eigen schuld, krijgt het te verduren
maar moeten we niet eigenlijk
de producenten terug naar de tekentafel sturen?
(januari 2023)
Ik hou niet van afscheid nemen
hou het liefst iedereen
binnen bereik
en kon ik vergane jaren
in m’n broekzak bewaren
dan was ik de hemel te rijk.
Dat ik zomaar 1980
tevoorschijn kon halen
of misschien 2004
wat de toekomst
brengen moge
deed me dan pas echt plezier.
(december 2022)
– En als we dan niet terug kunnen in de tijd, wens ik iedereen op z’n minst mooie herinneringen toe; zowel oude als nieuw te maken in 2023! –
Eigenlijk is het te mooi
om nog iets anders te doen
dan kijken en luisteren
naar bloemen die
kwistig kleuren uitdelen
grassen die zachtjes fluisteren.
Naar bomen en vogels
waarvan ik er maar
zo weinig kan benoemen
naar de gele vlinder
zonnend op het vogelhuisje
bijen die de zomer zoemen.
Het tafeltje en stoelen
bieden weinig luxe
toch voel ik geen gemis
zittend op een klein terras
te midden van alles
wat goed en mooi is.
Het spinnetje dat aan
m’n notitieblok bungelt
laat ik gezellig hangen
ik bewonder
de Vlaamse gaai die me
heel even zijn blik laat vangen.
Plots kraken er takken
onder een eekhoorn
die sierlijk lijkt te dansen
en ik herinner me
hoe we vroeger
madeliefjes vlochten tot kransen.
(2021/2022)
Winterswijk, augustus 2021
Niemendalletjes 