Dear Jane,

Zou het toevallig zijn
dat de meest romantische verhalen zijn geschreven
door een jonge vrouw
die haar korte leven lang ongetrouwd is gebleven…?

Please, I beg your pardon
mijn cynisme komt voort uit een tikkeltje jaloezie
op weergaloos talent
van een teruggetrokken maar werelds genie.

Je tijdloze boeken 
zijn romantisch doch onnavolgbaar scherp van geest
ik buig en dank je
het was je zo gegund Elizabeth* te zijn geweest.  

Yours sincerely,

Hilde

(februari 2021)

-Dit is een ode aan mijn favoriete romanschrijfster Jane Austen die in Engeland leefde van 1775 tot 1817. Hoewel je uit haar boeken zou kunnen opmaken dat ze een vrouw van de wereld was, leidde ze een teruggetrokken leven. Naar verluid heeft ze wel bewonderaars en een huwelijksaanzoek gehad, maar is ze nooit getrouwd en woonde ze tot haar dood bij haar familie. Helaas is er niet veel over haar bekend, omdat haar zus veel van haar brieven na haar dood heeft verbrand. Slechts 160 van de 3000 bleven over en deze werden ook nog gecensureerd.   
Haar mooiste boek vind ik Pride & Prejudice (trots & vooroordeel), waarin heldin Elizabeth* alleen wil trouwen als er sprake is van ware liefde. Iets wat best bijzonder was in een tijd waarin je toekomst als dochter van adel volledig afhing van het vinden van een geschikte echtgenoot die jou (en soms je familie) financieel kon onderhouden.
Vrouwen van adel mochten immers niet werken voor een inkomen en konden geen kastelen, landgoederen en titels erven. Die eer viel alleen ten deel aan de oudste zoon of anders desnoods aan een verre neef. Vrouwen moesten bovendien een bruidsschat meenemen als ze trouwden.

Met vijf dochters en geen zoons verwacht met name Elizabeths moeder dat haar dochters elke kans aangrijpen om te trouwen, bij voorkeur met een rijke man. Elizabeth weigert haar eerste – en volgens haar moeder haar enige – huwelijksaanzoek. Die is afkomstig van een verre neef van haar vader, die tevens zijn erfgenaam is. Een ‘match made in heaven’ volgens haar moeder, ware het niet dat Elizabeth de betreffende man niet kan uitstaan. Uiteindelijk vindt ze toch ware liefde – nadat trots en vooroordelen bij hem en haar zijn overwonnen – in de befaamde Mr. Darcy. Over die verhaallijn zal ik niet teveel vertellen. Lees of bekijk het zelf. Zucht… heerlijk! –   

2021-Jane Austen-foto3

Foto: zes van de zeven boeken van Jane Austen (ze schreef er eigenlijk negen, maar twee waren niet af). Het zevende boek heet ‘Lady Susan’ en is een korte briefroman.

Ik deug, jij deugt, wij deugen

Waarom zou een mens in nood
nog altijd om hulp schreeuwen
als we goedheid echt beschouwen
als de illusie der eeuwen?

Of zou het zo zijn dat we
zo lang we ons kunnen heugen
diep in ons hart wel weten  
de meeste mensen deugen?

(november 2020)

Als je merkt dat je vertrouwen in de mensheid wel een opkikker kan gebruiken, begin het nieuwe jaar dan met dit boek: ‘De meeste mensen deugen’ van Rutger Bregman. Hierin lees je waarom een optimistische kijk op de wereldgeschiedenis eigenlijk het meest realistisch is. 
Lieve lezers, ik wens jullie alvast een goed & gezond 2021 toe! En blijf geloven in je medemens!

2020-De meeste mensen deugen-foto

Spreken is zilver

Zolang een mening nog slechts
een gedachte is
kan je haar inslikken
bijstellen, nuanceren
niet altijd de moeite waard
om over te discussiëren.

Een mening, eenmaal gesproken
geschreven, geschreeuwd,
kan hoogstens teruggenomen
maar nooit meer ongedaan
de afdruk in een ziel
blijft voor altijd bestaan.

(november 2020)

(…) “Dat is een keuze die we steeds maken: welke waarheid belangrijk genoeg is om uit te spreken en van welke het voldoende is als je hem zelf kent. Dat is de kunst. Je moet onderscheid leren maken. Je kunt zo vaak je wilt van mening veranderen, maar woorden kun je nooit terugnemen. Nooit.”
Aldus personage Matthew Cuthbert tegen zijn zus Marilla in het boek ‘Marilla’ van Sarah McCoy. Deze twee personages worden later pleegouders van wees Anne Shirley, in de Canadese boekenserie ‘Anne of Green Gables’ van L.M. Montgomery. Dit verhaal speelt zich af tussen 1850-1900. O.a. op Netflix te zien als ‘Anne with an E’.

2020-Spreken is zilver-foto

Boek

Ik laat me teveel meeslepen
door de waan van de dag
peins over wat iemand zei
of wat ik op facebook zag.

Doelmatigheid ontbreekt
in alles wat ik doe.
Onrust neemt me over
al voel ik me hondsmoe.

Voor de zoveelste keer
pak ik m’n telefoon erbij.
Geërgerd leg ik hem weg
waarom laat ik mezelf niet vrij?

Ik snak naar concentratie
rust in lijf en leden
wend me tenslotte tot jou
wegens succes in het verleden.

neem me mee
bevrijd me
leid me af
verleid me

verbijster me
leer me
laat me dromen
bekeer me

begrijp me
bezet me
vul me aan
reset me

(maart 2020)

2020-Boek-foto

Storm

Het vergt al haar aandacht
om haar fiets recht te houden
lieflijke takken zwiepen vijandig
of ze wat graag slaan zouden.

De weg is vaag door al het blad
de wind lijkt adem af te snijden
haar blik door het minste afgeleid
een schaduw komt langs glijden.

De tegenligger overvalt haar
in een tunnel van gedachten
ze had echt vriendelijk willen lachen
maar kon zelfs dat niet wachten.

Had hij niet kunnen groeten?
Hij wilde me vast niet kennen
zwoegend, zwetend ben ik te min
ik moet er maar aan wennen.

Ze snakt naar veilige beschutting
tuurt naarstig rond voor overzicht
voor helderheid en doorzetten
is in haar tunnel te weinig licht.

(Oktober 2019)

-Dit gedicht kwam bij me op na het lezen van het boek ‘Schaarste’ van onderzoekers Sendhil Mullainathan en Eldar Shafir. Dit boek heeft wereldwijd een soort schokgolf teweeg gebracht in de schuldhulpverlening en de manier waarop over arme mensen wordt gedacht.
Het gaat over de sterk onderschatte en miskende gevolgen van langdurige financiële schaarste op iemands gedachten, emoties, gedrag en zelfs intelligentie. De gevolgen daarvan voor de persoon, diens omgeving en de samenleving zijn enorm.
Door schaarste gaan mensen bij de dag leven, maken ze vaker onverstandige keuzes voor de lange termijn, reageren ze emotioneler en minder ‘geremd’ op dagelijkse gebeurtenissen,  kunnen ze zich moeilijker concentreren en slechte gewoontes lastiger afschudden.
Ze ontwikkelen een tunnelvisie, hebben geen speelruimte om gemaakte fouten te herstellen en houden te weinig denkvermogen (bandbreedte) over voor andere belangrijke zaken in het leven. Zelfs het IQ kan met 13 punten dalen.
Oftewel, in tijden van schaarste functioneert elk (!) mens verre van optimaal. Steeds meer beleid op het gebied van armoedebestrijding en schuldhulpverlening houdt hier rekening mee.
De aantoonbare negatieve gevolgen van schaarste gelden overigens ook voor schaarste op andere gebieden; tijd, aandacht, liefde, voedsel, etc.
Het boek is zeer goed leesbaar en doorspekt met interessante onderzoeken waarover je je verbaast en situaties die je aan het denken zetten. Een echte eye opener!-

2019-Storm-foto