Er was eens een zwaan
die ging met pensioen
een nieuwe start in Parijs
daar was het haar om te doen.
Ze had haar levenspartner verloren
alleen zijn was niets voor haar
daar in de stad van de liefde
hoopte ze op een weduwnaar.
Ze vloog, wandelde en liep
op haar gemak door ‘t land
poetste onderwijl haar veren
speurend naar vuil en zand.
Tot op een dag een automobilist
een appje beantwoorden moest
hij zeilde langzaam naar het midden
de tegenligger toeterde woest.
Ze weken beide uit
gingen rakelings langs elkaar
ze belandden in sloot en berm
kregen een file voor mekaar.
Een nieuwsbericht meldde al snel
het oponthoud dat was ontstaan
gelukkig waren er geen slachtoffers
slechts een dode zwaan.
Alleen de wind huilde om het leed
besloot flink uit te razen
poogde een wolk van glanzende veren
nog naar Parijs te blazen.
(januari 2022)