Soms sterf ik duizend doden
denkend aan wat kan gebeuren
het gevaar dat op jullie loert
ik zie mezelf al eeuwig treuren.
Racende auto’s, appende chauffeurs
appel in het verkeerde keelgat.
Eén verkeerde stap op de trap
domweg struikelen over een kat.
Mazelen of meningokokken
voedsel met een enge bacterie.
Fietsen tegen een opstaande steen
of ziek door een mysterie.
En dat ik jullie dan zie sterven
van alles tevergeefs probeer.
Lijdzame jaren, luttele minuten
en dan zijn jullie er niet meer…
Oké… adem in en vooral weer uit
gedachten over een andere boeg.
Pluk de dag en stop hiermee
zo is het wel weer genoeg.
(september 2019)
Niemendalletjes 