Na weken van afstand
zien we elkaar onverwacht
ik koester je gezicht
als je blij naar me lacht.
We wisselen ervaringen uit
over deze intense tijd
natuurlijk op afstand
braaf anderhalve meter wijd.
Over hoe pittig het is
maar noodzakelijk niettemin
het volgen van de regels
heeft overduidelijk zin.
Dat er mensen zijn
die nergens op letten
klakkeloos andermans leven
op het spel zetten.
Gedurende het gesprek
trekken we naar elkaar toe
als spelende kinderen vergeten we
het waarom en het hoe.
Anderhalf wordt een meter
onze stemmen worden zacht
tot we in haar ogen zien
hoe ze ons veracht.
Ze fietst ons voorbij
haar gezicht spreekt boekdelen;
er zijn altijd enkelen
die het verpesten voor velen…
(april 2020)