Ze zwijmelde iedere avond weg
bij romantische films op tv.
Ze snakte naar een eigen droomprins
maar hoe die te vinden; geen idee.
Haar saaie buurjongen vroeg haar
mee naar een sprookjesbal te gaan.
Ze accepteerde verheugd, wie weet
liep ze daar tegen haar prins aan.
Het bal was in een prachtkasteel
op en top in sprookjessfeer.
Ze keek taxerend in het rond
op zoek naar een charmante heer.
Misschien moest ze net zoals
van romantische films bekend
de zaal verlaten, het balkon op
door Mr. Right achterna gerend.
Ze verliet theatraal de feestzaal
en wachtte en wachtte maar.
Niemand kwam, alleen de buurjongen
bood bezorgd zijn jasje aan haar.
Zou ze dan net als Belle verdrinken
in prachtige ogen tijdens een dans?
Niemand vulde haar balboekje
de buurjongen kreeg stuurs een kans.
Tot zover nog weinig succes
maar toen brak het slot aan.
Ze zou haar schoen verliezen op de trap
als Assepoester met haar prins mee gaan.
Het was de buurjongen die
de schoen weer aan haar voet schoof.
Geïrriteerd stuurde ze hem weg
voor zijn lieve woorden was ze doof.
De volgende dag zei een vriendin
die op het bal aanwezig was
als jij niks met je buurjongen wil
komt mij dat goed van pas.
Ik ben als een blok voor hem gevallen
een date met hem is mij alles waard.
Hij gedroeg zich bij jou zooo romantisch
als een prins op het witte paard!
(november 2019)
Niemendalletjes 