De stilte heeft nog bezit
van ons huis zondagochtend vroeg.
Katten sluipen op kousenvoetjes
hun ogen zeggen genoeg.
Ik onderbreek de stilte alleen
voor het schuiven van een stoel
het langzaam kauwen van brood
of een ander hoogst noodzakelijk doel.
Ik moet niet denken aan de radio
elk fijn liedje is me nu te min.
Een vroege vogel fluit buiten
de auto’s hebben nog geen zin.
Toch besef ik maar al te goed
dat de stilte me zo kan plezieren
omdat ik straks met liefde
jullie komst en kabaal mag vieren.
(augustus 2019)
Niemendalletjes 