Ik plaats jou in een hokje
fijn dichtbij of ver uit het zicht.
Ieder hokje z’n eigen label
geen nuance, wel overzicht.
En dan doe je, zeg je iets
wat mij verwart, verblijdt, verrast.
Pas jij opeens in vijf hokjes
of ben ik het, die niet meer in het mijne past?
(9 mei 2018)
– Dit gedicht behaalde de 9e plek (democratisch deel) bij de Schrijverspodiumprijs, september 2018, 9e editie –
Niemendalletjes 