Klimaat dilemma

Ik gun jou de wereld
net als mezelf
dat je onbeperkt mag genieten
dat spreekt vanzelf.

Maat wat als de wereld
aan genot ten onder gaat?
Omdat vliegen of consumeren
voor verwoesting staat?

Mijn eigen klimaatafdruk
is ook niet nul komma nul
de redenen die ik oplepel
zijn feitelijk flauwekul.

Moet ik alleen jouw groene daden zien
slechts mezelf beperkingen opleggen?
Of mag ik wat vinden van jouw keuzes
en mag jij wat van de mijne zeggen?

(mei 2022)

– Een link naar dit gedicht werd op 8 juni 2022 gedeeld op de Facebookpagina van GroenLinks Hoogeveen –

2022-Klimaat dilemma-foto2

Soms geeft de zee

Hij was het vast van plan
lopend in de koele branding
hier houdt alles op
viel een zachte landing.

Neem me mee, smeekte hij
naar eeuwige vergetelheid
een bestaan zonder leed
geen besef van tijd.

Toen het eerste longblaasje
het water in zich voelde
deed zijn lichaam dat
waar leven op doelde.

Hij worstelde en kwam boven
tot het uiterste getergd
hoe kan zelfs dit nou
teveel hebben gevergd.

Van visser tot olietanker
de zee schonk hen een graf
van zijn nietig leven
wilde zij niet af.

Druipend van het water
verliet hij de kust
de zee drong aan te zoeken
naar vergane levenslust.

(juni 2021)

– Dit gedicht stuurde ik in voor de 18e editie van de Schrijverspodiumprijs (mei ’22). Het eindigde op een gedeelde 3e plek in het redactionele deel en een gedeelde 12e plek in het democratische deel –

2022-Soms geeft de zee-foto3

Spiegel

Ik worstel en kom boven
probeer het nog een keer
opgeven is geen optie
ik blijf eeuwig in de leer.

Elke opvoeding kent uitdagingen
voor jou geldt een heftiger schaal
al ben je lief, puur, netjes en trouw
je bent ook onopzettelijk asociaal.

Wat mag ik van jou verwachten?
Wanneer moet ik me aanpassen?
Het blijft een lastig vraagstuk
en jij blijft me verrassen

met ontwikkeling en vooruitgang
of met wat toch lastig blijft
er is veel dat je kunt leren
maar niet alles beklijft.

Je vormt soms net een spiegel
van mijn opvoedkwaliteit
soms bevalt de moeder die ik zie
soms is ze de draad even kwijt.

(mei 2022)

– Een terugblik op 18 jaar moeder zijn van een speciaal kind –

2022-Spiegel-foto

Een plekje in je hoofd

Er zijn dromen
die het waard zijn
om na te jagen
voor te vechten

dromen die je nooit met
afzwakkende woorden
mag omvlechten.

En er zijn dromen
die het beste af zijn
op een fijn plekje
in je hoofd

waar je altijd bij ze kunt
nooit door realiteit
van hun glans beroofd.

(maart 2022)

2022-Toekomstdroom-foto1

Zon

Ken je dat verlangen
dat verlangen naar de zon?
Dat je huid herinnert
hoe warmte van kou won.

Voor het huis op een bankje
met je ogen dicht
tot in je diepste vezels
door weldaad verlicht.

Ken je dat verlangen
dat verlangen naar de zon?
Ik had er veel voor over
dat de lente vast begon.

(februari 2022)

2022-Zon-foto

Zwaan

Er was eens een zwaan
die ging met pensioen
een nieuwe start in Parijs
daar was het haar om te doen.

Ze had haar levenspartner verloren
alleen zijn was niets voor haar
daar in de stad van de liefde
hoopte ze op een weduwnaar.

Ze vloog, wandelde en liep
op haar gemak door ‘t land
poetste onderwijl haar veren
speurend naar vuil en zand.

Tot op een dag een automobilist
een appje beantwoorden moest
hij zeilde langzaam naar het midden
de tegenligger toeterde woest.

Ze weken beide uit
gingen rakelings langs elkaar
ze belandden in sloot en berm
kregen een file voor mekaar.

Een nieuwsbericht meldde al snel
het oponthoud dat was ontstaan
gelukkig waren er geen slachtoffers
slechts een dode zwaan.

Alleen de wind huilde om het leed
besloot flink uit te razen
poogde een wolk van glanzende veren
nog naar Parijs te blazen.

(januari 2022)

2022-Zwaan-foto

In memoriam

Niemand herdacht jouw leven
op tv, in boek of krant
alleen zij die jou kenden
door verdriet overmand.

Je viel niet op, stak er niet boven uit
en toch was je onmisbaar
als één van de zovelen
raakte jij menig snaar.

Je gaf en kreeg liefde
voedde trouw kinderen op
was een goede vriend(in) of buur
kende dalen, liever een top.

Je was een heel gewoon mens
daarom niet minder bijzonder
een held(in) in het alledaagse
een onopvallend wonder.

(2021)

–Zo aan het einde van het jaar komen de jaaroverzichten voorbij in kranten of op tv. Zo ook die van bekende mensen die dit jaar zijn overleden.
Ik schreef dit gedichtje met in gedachten allen die overleden maar nooit publiekelijk werden herdacht–

2021-In memoriam-foto

Klimaatmars

Daar gonst, borrelt, bruist het
door de straten van Amsterdam
het zijn wanhoop en hoop
die maakten dat een ieder kwam.

Omdat de aarde niet slechts
bestemd is voor vandaag alleen
laat jong en oud zich horen
één voor allen, allen voor één!

(november 2021)

Vandaag woonde ik met m’n twee zoons en m’n zusje en haar dochter de Klimaatmars in Amsterdam bij. Het was fijn om erbij te zijn! Hopelijk heeft het signaal dat de 40.000 deelnemers hebben gegeven het gewenste resultaat!

Jouw pad

Het geeft me een goed gevoel
wanneer jij dezelfde keuzes maakt
bij mijn normen en waarden aanhaakt.

Dat geeft bevestiging
dat mijn kijk de juiste is
niet zomaar de eerste de beste is.

Maar jij kiest soms een andere afslag
die ik stil veroordeel met droge ogen
me tegelijk schaam voor zo weinig inlevingsvermogen.

Of ik nou applaudisseer
of pijnlijk ben geraakt
dit pad lijkt wonderwel voor jou gemaakt.

(2021)

2021-Jouw pad-foto

Corona effect

Ik ben zo iemand die vooraf
alle risico’s en gevaren ziet
eerst denkt en dan pas doet
uit angst voor mogelijk verdriet.

Corona schepte daar nog bovenop
een constante waakzaamheid
voor nabijheid en hygiëne
door lastig maar nodig beleid.

Langzaam probeer ik terug te veren
naar een staat van evenwicht
beren zullen er altijd wel zijn
als de pandemie nou maar zwicht.

(september 2021)

Fotobijschrift: Zal er ooit weer een tijd komen waarin we bij het woord corona denken aan een krans van licht rond een zonsverduistering in plaats van aan COVID-19?